Rząd pod lupą. Ranking polityk publicznych 2017

Koniec roku i początek kolejnego to zawsze czas podsumowań. Oczywiście to czas refleksji także nad życiem publicznym, które w 2017 roku obfitowało w wiele ważnych wydarzeń. Przyglądając się ocenom wydarzeń minionego roku można mieć silne przekonanie, że dominującą perspektywą oglądu polskiej polityki jest rywalizacja międzypartyjna czy wewnątrzpartyjna. Analizy wzrostu i spadku pozycji politycznej poszczególnych aktorów wyraźnie dominują w przekazie medialnym.

Nie deprecjonując tego wymiaru analizy życia publicznego mamy głębokie przekonanie, że taka perspektywa analizy polityki jest dalece niewystarczająca, ponieważ nie obejmuje tego co kluczowe z punktu widzenia interesu państwa i jego obywateli.

Tym brakującym wymiarem analizy są zmiany w polityce publicznej, czyli reformy w poszczególnych obszarach funkcjonowania państwa. Dokonując przeglądu politycznych podsumowań można odnieść wrażenie, że poszczególne reformy były wspominane raczej zdawkowo i również z perspektywy wzrostu/ spadku pozycji politycznej poszczególnych ministrów. Taki punkt widzenia, choć medialnie atrakcyjny, to jednak jest obywatelsko zubażający, ponieważ nie daje kompleksowego spojrzenia na całokształt aktywności rządu.

Wychodząc naprzeciw powierzchowności medialnych komentarzy, postanowiliśmy zapoczątkować coroczną serię wydawniczą pt. „Rząd pod lupą. Ranking polityk publicznych”. Publikacja zawierać będzie syntetyczne podsumowanie najważniejszych reform dokonanych w kluczowych działach administracji państwowej w danym roku. Czytelnicy znajdą w naszym opracowaniu ocenę aktywności rządu w 11 kluczowych obszarach, od polityki gospodarczej do polityki kulturalnej.

Stawiając za cel dotarcie do jak najszerszego grona odbiorców, postanowiliśmy przedstawić w możliwie najbardziej przystępnej formie syntetyczną analizę najistotniejszych regulacji, które były wprowadzone w ubiegłym roku. Aby zaspokoić oczekiwania bardziej wymagających czytelników poszczególne analizy zawierają jednak odniesienia do komentarzy i raportów, które Centrum Analiz KJ publikowało w danym temacie.

Zdajemy sobie sprawę, że taka ocena ma przeważnie subiektywny charakter. Wynika to nie tylko z określonej perspektywy, jaką przyjmują poszczególni analitycy, ale także ze skomplikowania materii funkcjonowania administracji publicznej. Reformy, szczególnie te o systemowym charakterze, można rzetelnie oceniać dopiero po okresie, gdy znane są jej długofalowe skutki, zwłaszcza te nieprzewidziane przez decydentów. Dokonując oceny reformy na etapie przyjęcia określonych regulacji przyjęliśmy założenie, że jest to ocena wyłącznie danego etapu dłuższego procesu, która może ulec zmianie w toku dalszego rozwoju wydarzeń.

Mamy nadzieję, że poniższa, pierwsza edycja rankingu polityk publicznych CAKJ spotka się z zainteresowaniem czytelników i będzie stanowić wkład Klubu Jagiellońskiego w debatę publiczną nad jakością prowadzenia polityk publicznej w Polsce.

Współautorzy naszego rankingu:
Maria Libura – Polityka zdrowotna
dr inż. Michał Domińczak – Polityka mieszkaniowa i budownictwo
Paweł Musiałek – Polityka zagraniczna, Polityka energetyczna  
dr Jacek Sokołowski – Polityka wymiaru sprawiedliwości  
Bartosz Jakubowski – Polityka transportowa
Barbara Strycharczyk – Polityka edukacyjna
dr Michał Dulak – Rozwój regionalny
Wojciech Przybylski – Polityka gospodarcza
dr hab. Radosław Rybkowski – Polityka szkolnictwa wyższego
Bartosz Brzyski – Polityka kulturalna