Lokalna alternatywa. Jak wybudować w Polsce brakujące mieszkania?

Aby polityka mieszkaniowa była bardziej skuteczna, potrzebne jest przełamanie dwóch kluczowych barier systemowych. Pierwszą z nich jest opór wielu państwowych instytucji wobec zaangażowania się w realizację celu publicznego, którym jest budowa mieszkań. Niechęć prezesów wielu spółek i dyrektorów instytucji powoduje, że nawet dobrze skonstruowane narzędzia natrafiają na opór. Kolejną barierą, która znika niezwykle powoli, jest opór samorządowców wobec zaangażowania się w realizację polityki mieszkaniowej. Nie ma żadnego uzasadnienia, aby lokalni urzędnicy i politycy nie zaspakajali potrzeb mieszkańców ich miast i gmin. Co więcej, nieliczne przykłady sprawnych samorządowców pokazują, że istniejące narzędzia często są w zupełności wystarczające, aby budować atrakcyjne i cenowo dostępne mieszkania.

[PRZECZYTAJ NAJNOWSZY RAPORT CENTRUM ANALIZ KJ PT. „LOKALNA ALTERNATYWA. JAK WYBUDOWAĆ W POLSCE BRAKUJĄCE MIESZKANIA?”]

Polityka mieszkaniowa w Polsce zbudowana została na wielu założeniach, które nie bazowały na wiarygodnych danych. Wciąż dominującym poglądem polityków jest przekonanie, że wszyscy mieszkańcy naszego kraju dążą za wszelką cenę do zakupienia mieszkania na własność. Nadal nie potrafimy także określić, ile mieszkań w Polsce brakuje (są nawet eksperci, którzy wskazują, że takiego niedoboru obecnie nie ma). Zdajemy sobie sprawę, że
regiony i gminy się od siebie różnią, ale wciąż w rządowych dokumentach nie udaje się zmierzyć i opisać różnorodności, która z tego wynika.

W raporcie CAKJ Lokalna alternatywa. Jak wybudować w Polsce brakujące mieszkania? czterech autorów pokazuje, w jakich obszarach musimy zmienić postrzeganie polityki mieszkaniowej, aby była bardziej skuteczna. Kosma Nykiel przekonuje, że zamiast podawać liczbę brakujących mieszkań, powinniśmy raczej skupić się na analizie „głodu mieszkaniowego” w poszczególnych gminach i regionach. Paweł Łapiński w swojej analizie przedstawia alternatywy dla kupowania mieszkań, wskazując, jak ważny jest rozwój mieszkalnictwa czynszowego. W trzecim rozdziale dr Alina Muzioł–Węcławowicz pokazuje, jakimi instrumentami polityki mieszkaniowej dysponują samorządy oraz rekomenduje zmiany, które sprawią, że to jednostki samorządu terytorialnego będą kluczowymi graczami na rynku mieszkaniowym. I wreszcie, w ostatniej części dr inż. Michał Domińczak przedstawia alternatywy dla budowania dużych osiedli oraz tradycyjnych metod budownictwa.