Czy polskie państwo musi być teoretyczne? Wierzymy, że nie. Analizujemy jego słabości, oceniamy jak radzą sobie z nimi aktualnie rządzący oraz podpowiadamy, co można zrobić inaczej. Chcemy, by nasze państwo było źródłem dumy, a nie wstydu.

Czy inna polityka jest możliwa? Tak, gdy potraktujemy ją jako troskę o dobro wspólne i pozwolimy obywatelom w niej rzeczywiście współuczestniczyć. Dlatego recenzujemy wydarzenia polityczne z perspektywy republikańskich cnót i wartości, a także promujemy polityczne innowacje, które zwiększają podmiotowość obywateli w procesach decyzyjnych i kształtowaniu instytucji.

Czy w dobie osłabienia NATO, kryzysu wewnątrz Unii Europejskiej i narastającej rywalizacji między USA a Chinami zostaje nam już tylko biernie patrzeć, skąd nadejdzie pierwsze uderzenie? Obserwujemy sytuację Polski w zmieniającym się świecie i nie szukamy łatwych odpowiedzi.

Jesteśmy demokratami i chrześcijanami, a katolicka nauka społeczna to fundament, na którym budujemy swoją polityczną tożsamość. Chadecję definiujemy szeroko. Bez chrześcijańskiej kultury nie będzie bowiem chrześcijańskiego społeczeństwa. Te potrzebne jest natomiast do uprawiania chrześcijańskiej polityki.

Czy nasze społeczeństwo może być jeszcze solidarne? Jego kształt determinują dziś wyzwania demograficzne, rozjazd poglądów politycznych wśród kobiet i mężczyzn oraz doświadczenia pokoleniowe. Opisujemy te zjawiska i szukamy nieoczywistych rozwiązań.

Czy myśląc o środowisku, nie możesz czuć się konserwatystą? Wręcz przeciwnie. Mając za przewodnika katolicką naukę społeczną, zastanawiamy się, w jaki sposób „czyniąc sobie ziemię poddaną”, zachowywać w niej to, co najcenniejsze.

Czy za 50 lat wszyscy będziemy mieszkać w metropoliach? Dynamiczny rozwój największych miast i demograficzna zapaść tych średnich pogłębiły dysproporcje rozwojowe w Polsce. Proponujemy rozmowę o życiu w miastach bez smogu, chaosu przestrzennego i ze zrównoważonym transportem.

Czy możemy znaleźć drogę pomiędzy cyber-autokratyzmem, techno-anarchią a dyktatem Doliny Krzemowej? To, co niezbędne, to rozwój technologii społecznie użytecznej oraz godnej zaufania. Zamiast „smartwicy” potrzebujemy szacunku dla naszej psychiki, czasu, uwagi i prywatności.

Czy w kasowym filmie lub rapowym kawałku można poszukiwać filozoficznych treści? Oczywiście. Popkultura jest jak kompas, dzięki któremu odnajdujemy drogę do zrozumienia problemów współczesności. Trzeba tylko wiedzieć, jak się tym narzędziem posługiwać. My podejmujemy to wyzwanie.

Czy jest szansa, że Polska kiedyś przestanie być „montownią Europy”? Na pewno, jeżeli stworzymy w naszym kraju warunki do rozwoju innowacji. Inspiracją powinni być ludzie i firmy nie bojące się wyłamywać ze schematów.