Ekonomista, profesor, minister rządów przedmajowych, działacz polityczny związany z narodową demokracją. W młodości organizator kółek socjalistycznych. W listopadzie 1892 współzałożyciel PPS, z którą zerwał w 1902, wiążąc się z obozem narodowym. Członek Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu. Członek polskiej delegacji na rokowania Polski i RFSRR w Mińsku, a następnie w Rydze, zakończonych traktatem ryskim. W latach 1919-1927 poseł na Sejm z listy Związku Ludowo-Narodowego. W 1923  i w latach 1925-1926 minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego. Autor ustawy regulującej kwestię szkolnictwa dla mniejszości narodowych. Po przewrocie majowym w 1926 wycofał się z życia politycznego i poświęcił się pracy naukowej i publicystycznej.