Toksyczna kobiecość i bieda maczyzm w popkulturowej akcji [PODCAST]

Poszliśmy na ten film, żebyście Wy nie musieli wydawać 25 zł na bilet. Przeczytaliśmy tę książkę, żebyście Wy nie musieli jej otwierać. Obu rzeczy finalnie żałujemy. Nie zmienia to faktu, że Pokolenie Ikea oraz Bali Tinder. Wolność i relacje to tragikomiczne świadectwa toksycznej męskości i toksycznej kobiecości.

„Mam poczucie, że gdyby książkę Bali Tinder. Wolność i relacje napisał facet to jej wydźwięk byłby zupełnie inny. Mężczyzna utrzymujący niezobowiązujące kontakty seksualne z kobietami z całego świata i kategoryzujący je wedle narodowości, wybierając np. Australijki ze względu na ich »dzikość«? To przecież czysta orientalizacja, która uchodzi autorce na sucho, ale gdyby autorem był mężczyzna, to Wysokie Obcasy, czy Gazeta Wyborcza z pewnością nie zostawiłyby na nim suchej nitki. Taka samo było już w Sexify gdzie występowała postać Erasmusa” – mówił Piotr Kaszczyszyn.

„Prof. Jonathan Haidt napisał tekst o tym, dlaczego zdrowie psychiczne liberalnych dziewczyn załamało się jako pierwsze. Autor zastanawia się, dlaczego w okolicach 2015 roku nagle wystrzelił poziom depresji i innych chorób psychicznych, zwłaszcza wśród młodych liberalnych kobiet, a dopiero później młodych liberalnych mężczyzn, konserwatywnych mężczyzn i konserwatywnych kobiet. Najważniejszym punktem tekstu jest obserwacja, że młode pokolenia uważają, że źródło ich szczęścia jest na zewnątrz, że to świat zewnętrzny decyduje o tym, czy są oni szczęśliwi, czy nie. Młodzi czują, że nie mają kontroli nad poczuciem własnego szczęścia, są rzuceni w świat, bezrefleksyjnie akceptując to, co przyniesie życie” – mówił Bartosz Brzyski.

„Co by było, gdyby Piotr C. razem z Kasią Pieluszką weszli w związek monogamiczny, znudzeni 30 latami przygód i zdecydowali się na dziecko? Czy nie jest prawdopodobną hipoteza, że ludzie, którzy w poprzednim pokoleniu nihilistycznie podważali to wszystko, rodzą teraz osoby, które są depresyjne, zagubione, wycofane. Czy osoby, które wychodzą w badaniach interpretowanych przez Haidta, to dzieci takich właśnie rodziców?” – mówił Konstanty Pilawa.