Kohut: Ta prezydentura nieodwracalnie zmieniła USA [VIDEO]

W 2016 roku Donald Trump miał dla swoich wyborców jedną, kluczową obietnicę: „Make America Great Again”. Skoro kadencja prezydenta Trumpa powoli dobiega końca, a za kilka dni kolejne wybory, nadszedł czas, żeby sprawdzić – czy rzeczywiście dzięki Trumpowi Ameryka stała się znowu wielka?

„Jeśli Make America Great Again było najbardziej pamiętnym sloganem wyborów przed czterema laty, to najbardziej charakterystycznym zdaniem było: musimy zbudować mur! […] Granica pomiędzy Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi to ponad 3100 kilometrów. Z danych amerykańskiej agencji zajmującej się ochroną granic wynika, że podczas rządów Trumpa wybudowano niecałe 600 km rozmaitych barier – bo nie tylko muru, ale też wysokich płotów. Kłopot w tym, że większość stanowiła jedynie zastąpienie konstrukcji wzniesionych za prezydentury Busha i Obamy. Nowego muru administracja Trumpa postawiła… 8 kilometrów. I nie zapłacił za niego Meksyk” – stwierdził Andrzej Kohut.

„Podczas kampanii w 2016 roku Trump zapowiadał, że powstanie 25 milionów miejsc pracy w ciągu najbliższej dekady. 25 milionów, czyli w ciągu pierwszych 4 lat około 10 milionów. Jak wyszło? Od inauguracji Trumpa w styczniu 2017 do lutego tego roku w USA powstało 6,8 mln miejsc pracy, w tym prawie pół miliona w przemyśle. Bezrobocie osiągnęło rekordowo niski poziom, ledwie przekraczając 3%. Jednak znowu, trudno o przekonujący dowód, że w takim wzroście pomogła polityka imigracyjna. W analogicznym okresie pod koniec swojej drugiej kadencji prezydent Obama obserwował nawet nieco większy przyrost miejsc pracy” – porównywał Kohut.

„Dziś można powiedzieć, że wycofanie USA z NATO podczas prezydentury Trumpa nie nastąpiło, a mocno krytyczne nieraz wypowiedzi prezydenta wobec sojuszników można uznać za próbą wymuszenia na nich większego zaangażowania we wspólne bezpieczeństwo. I rzeczywiście budżety obronne państw NATO wzrosły w ostatnich latach, choć przyczyną tego stanu rzeczy może być nie tyle presja ze strony prezydenta Trumpa, co rosyjska agresja na Ukrainę, która wielu europejskim państwom uświadomiła istnienie realnego zagrożenia w bezpośredniej bliskości. Potwierdzeniem tego może być fakt, że ostatnio nie będąca członkiem NATO Szwecja ogłosiła wzrost budżetu obronnego o 40% w ciągu najbliższych 5 lat, z powodu rosyjskiego zagrożenia właśnie. Innym powodem mobilizacji wewnątrz NATO mogła być obawa, że Stany Zjednoczone stały się nieprzewidywalne pod rządami Trumpa i rzeczywiście Amerykanie mogą się pewnego dnia z Europy wycofać” – argumentował Kohut.

„Czasy Trumpa to również wycofywanie się USA z multilateralnych porozumień i instytucji międzynarodowych: TPP, Porozumienie Paryskie, WHO, UNESCO czy wspomniana wcześniej umowa nuklearna z Iranem. Była też próba renegocjacji układu NAFTA z Meksykiem i Kanadą, zakończona umiarkowanym powodzeniem. Odwrót od multilateralizmu i podtrzymywania ładu światowego przez USA był w tym wypadku wyraźny” – wyliczał autor Klubotygodnika i podcastu „Po amerykańsku”.

„Jeszcze od czasów Busha ciągnęło się przekonanie, że Chiny włączone w tryby zglobalizowanego świata, będą się z wolna liberalizowały, a także staną się częścią światowego ładu jako odpowiedzialny udziałowiec. Kolejne lata coraz bardziej zadawały kłam tej tezie, ale Ameryka wolno dokonywała korekty swojej polityki wobec Chin – nawet jeśli wziąć pod uwagę zwrot na Pacyfik Obamy. Dopiero Trump jednoznacznie uznał Chiny za groźnego konkurenta mogącego realnie zagrozić interesom, a nawet bezpieczeństwu Ameryki. […] Trump dokonał ważnego dostosowania amerykańskiej polityki zagranicznej do nowych globalnych realiów i żadna nowa administracja tego procesu nie odwróci” – stwierdził Andrzej Kohut.

„Rewolucja zapowiadana przez Trumpa miała dotyczyć przede wszystkim gospodarki, polityki imigracyjnej oraz polityki zagranicznej. Do marca tego roku wyniki gospodarcze kadencji Trumpa były przyzwoite, a miejscami bardzo dobre – nie tak dobre jednak jak bombastyczne zapowiedzi z 2016. Trump dokonał kilku bardzo zdecydowanych ruchów w kwesti imigracji (choć muru nie zbudował), ale wpływ tych działań, choć skutkował pożądanym przez prezydenta trendem, to również nie nadszedł zapowiedziany przełom. Wreszcie w polityce zagranicznej Trump wycofywał żołnierzy, zwiększał presję na sojuszników, nakładał sankcje czy wycofywał się z multilateralnych układów, ale efekty okazały się gorsze od zakładanych. Nie brakuje oczywiście mniejszych obszarów, na których Trump osiągnął sporo z tego, czego oczekiwali jego wyborcy – na przykład przechylając amerykańskie sądownictwo w stronę konserwatyzmu […] Ale dziś ci wyborcy Trumpa mają o wiele mniej powodów do optymizmu – Trump nie może już korzystać z opinii człowieka spoza polityki, który wszystko odmieni, bo doskonale wiemy co osiągnął, a czego mu się osiągnąć nie udało przez ostatnie lata” – podsumował swój występ Andrzej Kohut.