Kosiniak-Kamysz dla Klubu Jagiellońskiego: Ratowanie miejsc pracy pilniejsze niż pomoc bezrobotnym [10 PYTAŃ]

W czasach, w których upadł jakikolwiek etos polityka, a debatę publiczną zdominowała agresja i hejt oraz instytucjonalne wręcz rozsiewanie fake-newsów przez niektóre środowiska, warto byłoby pokazać inną stronę polityki, inną postawę, która realizowana była przez jednego z najuczciwszych polityków i patriotów naszej epoki. Uważam, że powinien powstać film o życiu i aktywności obywatelskiej, politycznej i zawodowej profesora  Władysława Bartoszewskiego – człowieka którego życie i służba Polsce w myśl maksymy „Warto być przyzwoitym…” zobrazowane na wielkim ekranie mogłyby stać się swoistą „odtrutką” na dzisiejszy stan debaty publicznej i pewnym otrzeźwieniem dla niektórych  nieodpowiedzialnych polityków. Władysław Kosiniak-Kamysz odpowiada na ankietę prezydencką Klubu Jagiellońskiego.  

1. Jak zredukować dług publiczny? (dział Państwo na poważnie)

Pandemia covid-19 spowodowała konieczność z jednej strony poniesienia znaczących wydatków publicznych na ochronę zdrowia czy pomoc dla przedsiębiorstw, a z drugiej duży ubytek wpływów podatkowych ze względu na spadek PKB oraz zwolnienia firm z obowiązku płacenia danin publicznych. Czy wobec dynamicznego tempa zbliżania się do maksymalnego poziomu zadłużenia, które przewiduje art. 216 ust. 5 konstytucji RP (60% PKB), popiera Pan pomysł przygotowania planu redukcji długu publicznego? Jeśli tak, to prosimy o wskazanie trzech działań ograniczających zadłużenie, jakie poprze Pan jako Prezydent RP.

Kryzys gospodarczy następujący w ślad za epidemią koronawirusa wymaga podjęcia zdecydowanych działań mających na celu ochronę polskiej gospodarki – funkcjonujących w niej firm i miejsc pracy. Sytuacja budżetowa i ewentualne zwiększanie długu publicznego jest w tym przypadku pochodną celowości i skuteczności działań zaproponowanych przez rządzących, mających na celu realną pomoc tym firmom i przez to ochronę generowanych przez nie miejsc pracy, a w konsekwencji tego – wpływów do budżetu. Konieczne jest wydatkowanie jak największych środków na ten cel – nie stać nas upadek kolejnych polskich firm i likwidacje miejsc pracy – ponieważ to ich przetrwanie zadecyduje o ewentualnym spadku dynamiki zbliżania się do maksymalnego poziomu zadłużenia i zagwarantuje w przyszłych latach niezbędne wpływy do budżetu dające możliwość inwestycyjnego pobudzenia gospodarki, reformę systemu ochrony zdrowia i utrzymanie programów społecznych.

Moja filozofia postępowania w tym przypadku  różni się znacząco od propozycji Prezydenta Dudy, dla którego najważniejsze wydaje się podniesienie zasiłków dla bezrobotnych.  Ja uważam, że najpierw trzeba zapobiegać utracie miejsc pracy, a dopiero w drugiej kolejności martwić się o podniesienie zasiłków, które oczywiście powinny być znacząco wyższe.

Należy oczywiście również ograniczać wydatki wątpliwe z gospodarczego punktu widzenia, takie jak choćby realizacja gigantomanii obecnej władzy w postaci Centralnego Portu Komunikacyjnego, który będzie generował olbrzymie wydatki, na które nas obecnie nie stać.

2. Czy i o jakich sprawach warto zorganizować wraz z Senatem referendum? (dział Podmiotowy obywatel)

Zgodnie z art. 125 Konstytucji RP w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa Prezydent RP za zgodą Senatu ma prawo zarządzić referendum ogólnokrajowe. Czy zamierza Pan korzystać z tej możliwości? Jeśli tak, to prosimy o wskazanie trzech spraw, w których decyzję chciałby Pan oddać bezpośrednio w ręce obywateli.

Jednym z najważniejszych postulatów, jakie zawiera mój program wyborczy, jest zwiększenie roli obywateli w procesie zarządzania państwem, tak aby aktywność w tym względzie wykraczała poza standardowy udział w wyborach raz na 4 czy 5 lat. Dlatego postuluję wprowadzenie „Dnia Referendalnego” – corocznego referendum w sprawach najważniejszych dla Polski i Polaków o mocy wiążącej polityków. Wśród spraw, które mogłyby zostać poruszone w pierwszym „Dniu Referendalnym” mogłyby się znaleźć kwestie związków partnerskich czy głosowania przez Internet – a więc w tych sprawach, które nie zostały załatwione przez polityków.

3. Czy Unia może tworzyć militarną alternatywę dla NATO? (dział Polska na mapie)

Od 1999 roku uczestnictwo w Sojuszu Północnoatlantyckim jest filarem polskiego bezpieczeństwa. Jednak współpraca transatlantycka przeżywa kryzys, a w przyszłości Stany Zjednoczone mogą znacząco ograniczyć swoje zaangażowanie w Europie, by skoncentrować się na rywalizacji z Chinami. W odpowiedzi na te zagrożenia prezydent Macron wysunął propozycję ściślejszej współpracy militarnej pomiędzy państwami Unii. Czy jako Prezydent poprze Pan tego rodzaju inicjatywę?

Podstawą naszego bezpieczeństwa jest oczywiście NATO i to o rozwój tych struktur powinniśmy dbać najbardziej. NATO to jednak nie tylko Stany Zjednoczone – równie ważna powinna być inicjatywa wzmacniania sił zbrojnych na kontynencie wśród państw europejskich oraz współpraca wojskowa i technologiczna przy tworzeniu nowoczesnego uzbrojenia, w tym konieczny jest na przykład udział polskich firm w projektach finansowanych przez Europejski Fundusz Obronny. Z tej perspektywy propozycja prezydenta Macrona wpisuje się w ten trend. Nie należy jednak z niej czynić alternatywy czy konkurencji dla NATO. Musi to być jedna z inicjatyw wzmacniających Sojusz Północnoatlantycki, a nie odwrotnie.

4. Czy i jak sprawić, by Polaków było więcej? (dział Polska nowoczesność)

Współcześnie Polska mierzy się z trzema zasadniczymi wyzwaniami demograficzno-migracyjnymi: niskim poziomem dzietności i problemem z zastępowalnością pokoleń, wciąż wysokim odsetkiem emigracji z naszego kraju oraz globalnymi trendami migracyjnymi (m.in. uchodźcy klimatyczni i wojenni oraz emigranci ekonomiczni). Jak w tych złożonych okolicznościach Pana zdaniem powinna wyglądać polska polityka demograficzna i migracyjna?

Polityka demograficzna i migracyjna powinna być zbalansowana i zrównoważona. W polityce prorodzinnej ważna jest ciągłość działań. W 2012 r. zapoczątkowaliśmy działania prorodzinne w polskiej polityce na masową skalę: roczne urlopy rodzicielskie, Program budowy żłobków MALUCH, przedszkola za złotówkę, „Kosiniakowe” i wiele innych rozwiązań które zaproponowałem i miałem przyjemność wprowadzać jako Minister Pracy i Polityki Społecznej. Po 2015 r. doszedł do tego „Program 500+” za którym głosowaliśmy jako jedyna partia opozycyjna, ponieważ jestem zdania, że tylko polityka kontynuacji programów społecznych może przynieść pożądane efekty demograficzne.

Co do polityki migracyjnej, to ostatnie lata pokazują jak chłonny jest nasz rynek pracy – wypełniany dynamicznie przez bliskich nam kulturowo sąsiadów zza wschodniej granicy. Jest to kierunek ze wszech miar słuszny, dlatego należy się skupić na ułatwieniach dla polskich przedsiębiorców w sprowadzaniu pracowników do Polski z Ukrainy i Białorusi, a także innych krajów Europy Wschodniej (wydłużenie pozwoleń na prace czy przesunięcie obowiązku wydania decyzji ze szczebla wojewódzkiego na PUP-y.)

5. Jak zadbać o polityczną równowagę wobec starzenia się społeczeństwa? (dział Architektura społeczna)

Polska, jak wiele innych europejskich państw, mierzy się z problemem starzejącego się społeczeństwa. Wiemy już, że program 500 plus nie wpłynął w znaczący sposób na poprawę wskaźników demograficznych. To seniorzy stają się najliczniejszą grupą wyborców, a tym samym to ich interesy coraz mocniej kształtują sposób prowadzenia polityk publicznych. Czy Pana zdaniem państwo powinno interweniować w tworzenie się nowych układów międzypokoleniowych? Jeśli tak, to jak powinna wyglądać taka polityka?

Jeśli chodzi o sprawy kształtowania polityki państwa wobec starzejącego się społeczeństwa to trzeba popatrzeć na nie z dwóch perspektyw. Po pierwsze należy zadbać o komfort zakładania rodziny i funkcjonowania jej w oparciu o pewną pracę i miejsce do życia. W ostatnim czasie szczególnie ciężko jest młodym rodzinom z zakupem własnego mieszkania. Dlatego proponuję tzw. „Własny Kąt” – program wsparcia zakupów  i budowy domów i mieszkań dla młodych małżeństw. Budżet państwa sfinansuje do 50 000 zł „wkładu własnego”, aby można było zaciągnąć kredyt na pierwsze własnościowe mieszkanie. Takie rozwiązanie będzie zachętą ułatwiającą podjęcie przez młodych ludzi decyzji o  założeniu rodziny czy powrocie z emigracji zarobkowej, z pewnością pozytywnie wpłynie też na politykę demograficzną. Kolejnym problemem jest odpowiednie zadbanie o seniorów. Podstawą jest tu efektywna reforma ochrony zdrowia, która wpłynie pozytywnie na wydłużenie życia i aktywności społecznej seniorów.

Drugim niezmiernie  ważnym elementem tej równowagi jest konieczność podniesienia wysokości świadczeń emerytalnych naszych seniorów. Dlatego zaproponowałem wspólnie z organizacjami senioralnymi z całej Polski projekt ustawy „Emerytura bez Podatku” który pozwoli realnie podnieść świadczenia emerytalne i rentowe. Ponadto w swoim programie proponuję również emerytury stażowe i zwolnienie z opodatkowania pracy emerytów po to, aby wydłużać czas dobrowolnej aktywności zawodowej seniorów wszędzie tam gdzie to możliwe, co będzie miało również pozytywne skutki dla rynku pracy.

6. Czy i w jakim tempie odchodzić od węgla? (dział Zielony konserwatyzm)

Polska jest jednym z największych emitentów dwutlenku węgla w Europie. Jednak gospodarka oparta na węglu przestaje być opłacalna – zarówno finansowo jak i społecznie. Czy i jakimi metodami Polska powinna ograniczyć emisję CO2, przy okazji gwarantując polskiej gospodarce zarówno bezpieczeństwo energetyczne, ekonomiczną opłacalność, jak i zeroemisyjność?

Jestem zwolennikiem systematycznego odchodzenia od węgla jako głównego surowca energetycznego polskiej gospodarki. Naszym celem powinien być co najmniej 50% udział OZE w polskim miksie energetycznym do 2030 roku. Proces ten musi się odbywać drogą ewolucyjną, a nie rewolucyjną.  Nie może się to bowiem odbywać kosztem tych regionów kraju, które swój rozwój opierały dotąd głównie na złożach tego węgla. Powinny się stać one nowymi zagłębiami przemysłowymi, w których główną rolę będą odgrywały produkcja i wykorzystanie odnawialnych źródeł energii. W ten sposób Śląsk i inne zagłębia węglowe przejdą ewolucję z generujących największe koszty klimatyczne regionów do liderów zielonej energii.

7. Czy i jak chronić pieszych? (dział Międzymiastowo)

Na polskich drogach co roku giną tysiące osób, a Polska jest na szarym końcu w Europie pod względem poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego. Szczególnie narażeni są najstarsi i najmłodsi piesi. Czy Pana zdaniem Polska powinna, wzorem Czech czy Irlandii, wprowadzić ostrzejsze kary za wykroczenia drogowe oraz ograniczenia infrastrukturalne zwiększające bezpieczeństwo najsłabiej chronionych uczestników ruchu?

Jestem zdecydowanym zwolennikiem zwiększania bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego. Najbardziej wrażliwymi uczestnikami ruchu są oczywiście piesi, dlatego wszelkie próby zwiększenia ich bezpieczeństwa będą przeze mnie popierane, nawet jeśli będzie się do wiązało z koniecznością zaostrzenia kar za wykroczenia drogowe i wprowadzenia daleko idących zmian jeśli chodzi o zasady poruszania się pieszych na drodze i infrastruktury  z tym związanej. Ponadto postuluję wprowadzenie obowiązku pokrycia kosztów leczenia ofiar wypadków przez sprawców prowadzących pojazdy pod wpływem alkoholu lub środków odurzających.

8. Czy rozwijać 5G z Chińczykami? (dział Techno-republikanizm)

Nowy standard sieci komórkowej – 5G – jest tematem łączącym technologię i politykę międzynarodową. Służby części naszych zachodnich sojuszników zwracają uwagę na technologiczną dominację chińskich firm powodującą zagrożenie dla cyberbezpieczeństwa. Z drugiej strony, wykluczenie ich może spowolnić rozwój i znacząco podnieść jego koszty. Czy będąc prezydentem będzie Pan popierał działania na rzecz wykluczenia chińskich firm z budowy sieci 5G w Polsce?

Do inicjatywy wprowadzania sieci 5G trzeba podejść w sposób otwarty, zachowując jednak przy tym zdroworozsądkowe myślenie gwarantujące cyberbezpieczeństwo Polski i Polaków. Wdrożenie sieci 5G  to wielka szansa dla wielu polskich firm stwarzająca niedostępne często wcześniej możliwości rozwoju. Będąc Prezydentem RP zrobię wszystko, aby importowana do nas technologia nie była zagrożeniem, a dawała realną szanse na podniesienie poziomu technologicznego polskich firm.

9. Kto powinien być bohaterem „narodowej superprodukcji”? (dział Kultura nieoczywista)

Polska polityki historyczna zdominowana jest przez wojenną traumę XX wieku lub opowiada o postaciach-pomnikach (jak Józef Piłsudski czy Jan Paweł II). Nie podważając tej perspektywy, można dostrzec, że brakuje opowieści, które opowiadałyby najnowszą historię Polski z zupełnie innej, mniej monumentalnej perspektywy. Z jakiej nieoczywistej postaci historycznej uczyniłby Pan bohatera filmu promującego polską kulturę, a jednocześnie objął taki film prezydenckim patronatem i lobbował na rzecz wsparcia finansowego inicjatywy u ministra kultury?

Wydaje mi się, iż w tych czasach, w których upadł jakikolwiek etos polityka, a debatę publiczną zdominowała agresja i hejt oraz instytucjonalne wręcz rozsiewanie fakenewsów przez niektóre środowiska, warto byłoby pokazać inną stronę polityki, inną postawę, która realizowana była przez jednego z najuczciwszych polityków i patriotów naszej epoki. Dlatego też uważam, że powinien powstać film o życiu i aktywności obywatelskiej, politycznej i zawodowej profesora  Władysława Bartoszewskiego – człowieka którego życie i służba Polsce w myśl maksymy „Warto być przezwoitym…” zobrazowane na wielkim ekranie mogłyby stać się swoistą „odtrutką” na dzisiejszy stan debaty publicznej i pewnym otrzeźwieniem dla niektórych  nieodpowiedzialnych polityków.

10. Jaki produkt warto promować jako polski? (dział Polacy inspirują)

Wraz ze spodziewanym po pandemii kryzysem gospodarczym rośnie zainteresowanie patriotyzmem konsumenckim. Wielu Polaków deklaruje, że chętniej wybiera polskie produkty. Obowiązujące dziś przepisy stworzyły definicję i oznaczenie „PRODUKT POLSKI”, dla którego używania jedynym kryterium jest miejsce produkcji i krajowe pochodzenie półproduktów rolnych. W efekcie mogą znakować nim swoje towary mogą np. firmy ze 100% kapitałem zagranicznym. Czy uważa Pan taką regulację za adekwatną i/lub wystarczającą? Czy podjąłby Pan działania na rzecz jej zmiany? A jeśli tak, to w jakim kierunku?

Oczywiście należy promować wszystko, co polskie i co ma szanse na podbój rynku konsumenckiego w Polsce, Europie i na innych kontynentach. Na pewno jednak taką grupą produktów, która już jest doskonałą marką promującą Polskę i nasze firmy jest zdrowa, polska żywność, której zazdroszczą nam inni. Promocję tej grupy produktów należy wspierać szczególnie intensywnie i jestem zdeterminowany żeby się do tego przyczyniać – w swoim programie wyborczym mam postulat 0% stawki podatku VAT na zdrową, produkowaną w sposób tradycyjny, polską żywność. Tymczasem zamiast wspierania polskich przedsiębiorców, zabiegania o wzrost eksportu i budowania polskiej marki – zlikwidowano piony ekonomiczno-handlowe w ambasadach. Polscy przedsiębiorcy nie mogą już liczyć na pomoc placówek dyplomatycznych. Natomiast na całym świecie reprezentowanie interesów ekonomicznych jest głównym zadaniem dyplomacji. Dlatego jako Prezydent RP zrobię wszystko, aby zapewnić wsparcie polskim przedsiębiorcom w poszukiwaniu nowych kontaktów handlowych i otwieraniu nowych rynków na polskie towary.